Śniło mi się kiedyś, że moje oczy widzą , rozejrzałam się wokoło, dzieci pod szkołą siedzą wesołe, szczęśliwe, radosne, w rękach mają kwiaty. Pomyślałam, że w ten sposób chcą przywitać wiosnę. Lecz - nie, one do mnie machają, kwiaty świeżutkie do ręki mi podają i do wspólnej zabawy zachęcają. Cóż się nagle stało ... Serce mi się śmieje ... Przecież zawsze byłam sama ... Agatko! Czas do szkoły! - Już dnieje. Agata Zakrzewska - PSP Dla Dzieci Niewidzących w Laskach - II nagroda - poezja