I znów zniknąłęś tak nagle uleciałeś nawet z mej niepamięci lecz na zawsze zostaniesz w moim sercu Mimo to, że drogę masz ciągle przed sobą swojej prawdziwej szukasz podążasz nią jak ptak szukający gniazda Lecz pamiętaj zawsze twym przystankiem będzie dom a twym przyjacielem syn lecz teraz nie wie gdzie jesteś i gdzie podążasz Przestań uciekać przestań zatrzymaj się na moment rozprostuj skrzydła i wróć z powrotem Bartłomiej Kowalski - II nagroda - poezja