Gmina Kozienice i Kozienicki Dom Kultury im. Bogusława Klimczuka zapraszają na 12. Spotkanie literackie z cyklu „Witryna”, które odbędzie się w dniu 30 listopada 2024 r. (sobota) o godz. 16.00 w sali wystawowej Centrum Kulturalno-Artystycznego w Kozienicach (ul. Warszawska 29).
W programie:
-
- prezentacja poezji Grupy Poetyckiej „Erato” Kozienickiego Domu Kultury im. Bogusława Klimczuka,
- prezentacja poezji Grupy Literackiej „Tygiel” działającej przy Stowarzyszeniu Centrum Młodzieży „Arka” w Radomiu,
- promocja tomiku poezji Haliny Markowskiej Budniak pt. „Powrócić do siebie”.
Oprawa muzyczna:
-
- Młodzieżowa Estrada Piosenki Kozienickiego Domu Kultury im. Bogusława Klimczuka.
Prowadzenie:
-
- dr Adrian Szary - polonista, poeta, instruktor warsztatów literackich, wykładowca akademicki.
Spotkanie będzie również transmitowane „na żywo” za pośrednictwem serwisu społecznościowego Facebook,
na fanpage’u Kozienickiego Domu Kultury im. Bogusława Klimczuka www.facebook.com/kozienickidomkultury.
Wstęp wolny! Zapraszamy!!!
Halina Markowska Budniak – członkini Grupy Poetyckiej „Erato” Kozienickiego Domu Kultury im. Bogusława Klimczuka. Pisanie wierszy rozpoczęła w wieku dwunastu lat i tak naprawdę nigdy nie przestała tego robić. To one były najlepszym rozmówcą, doskonałą przyjaciółką, tabletką na sen i niepogodę. W latach 90-tych rozpoczęła współpracę z radomskim RSTK oraz z Grupą Literacką „Łuczywo”, a od ponad 25 lat uczestniczy w działaniach Grupy Poetyckiej „Erato”. Jest również członkinią Salonu Literackiego „Schillingówka” w Piasecznie. Wydała dwa indywidualne tomiki: „Poszukiwania” (1992) oraz „Pomiędzy ostem a nagietkiem” (2014). Wiersze ukazywały się również w wielu czasopismach, wydawnictwach literackich oraz w ponad dwudziestu antologiach: „To moje słowa” (1990), „Wiatr w szuwarach” (1993), „Garść życia” (1996), „Dojrzewanie w miłości” (2000), „Wiedzie ludzi w różne strony świata” (2002), „Twórcy powiatu kozienickiego” (2008), „Obrazy duszy” (2013), „Słowa puszczane na wiatr” (2013), „ANTOLOGIA Poetów Polskich” (2016, 2017, 2018), „Tygiel” (2019), „Fraktale” (2020), „Pod wiatr” (2021), „#13” (2021), „Słona wódka” (2022), „Ars scribendi” (2022), „Ojciec” (2022), „Erato. Era to nowa” (2023), „Flara” (2024), „Zatrzymania” (2024). Obecny zbiór „Powrócić do siebie”, jest swoistym katharsis. Nie bez znaczenia jest odkrywanie piękna, dzielenie się wrażliwością i wyobraźnią poetycką na kartach tego tomiku.
Słowo wstępne
Po dziesięciu latach od ukazania się tomu wierszy „Pomiędzy ostem a nagietkiem” Halina Markowska Budniak przygotowała do druku kolejny tom. Zbiór jest syntezą dotychczasowych doświadczeń i przemyśleń oraz ukazuje bogactwo poetyki autorki. Można by rzec, że jest to – ujęty w poetyckie szaty – swoisty własny dekalog i „testament dojrzałej kobiety” oraz przesłanie o wymowie filozoficznej, etycznej i artystycznej. Wiersze zawarte w tomiku cechuje dojrzałość intelektualna i poetycka. Poezja ta ma znamiona twórczości kulturowej; tyle jest w niej odwołań do utworów wybitnych poetów nie tylko polskich, ale także – do innych dziedzin sztuki, np. malarstwa oraz do kultury szeroko rozumianego Wschodu. Poetka zachowuje jednak własny styl i język poetycki, dzięki temu jest odrębna literacko i jest rozpoznawalna. Autorka w subtelny sposób przedstawia swój stosunek do świata bez nachalnego moralizatorstwa. Ma w sobie coś z wieszczki: przemieszane wydarzenia z przeszłości i teraźniejszości stają się projekcją przyszłości (poetyka snu); trafne metafory: „piołun milczenia”, „oswoić ciszę”, czy „wystarczy tylko nieść dobro… i kochać” wskazują drogę do nieskażonego źródła piękna i czystości moralnej. Bogactwo metaforyki tej poezji nie przeszkadza autorce w zachowaniu prostoty a zarazem głębi, bez udziwnień i pogoni za nowinkami formalnymi. Należy podkreślić plastyczność i sugestywność wierszy, cytat: „czerwiec pachnie jaśminem i lipą” (czytający wręcz czuje zapach). Utwory Haliny Markowskiej Budniak cechuje duża melodyjność, a niektóre z nich to gotowe teksty piosenek jak np. „czarna wueska”. Niektóre teksty – oprócz wymienionych przez autorkę poetów – nawiązują do twórczości K. K. Baczyńskiego, a inne do twórczości Juliana Przybosia (personifikacja), że wymienię jego wiersz „Wieczór” i utwór p. Haliny pt. „ta noc płacze deszczem”. Jest to zaskakująca zbieżność. Trudno w tak krótkiej wypowiedzi poruszyć wszystkie walory duchowe i formalne tej poezji. Może dlatego czytelnik będzie miał większą satysfakcję, gdy odkryje coś co go poruszy, a nawet wzruszy. Na zakończenie chcę wyrazić uznanie dla poetki, że udało jej się ułożyć alfabetycznie zbiór wierszy (od „a” do „z”). To świadczy o dużej dyscyplinie i sprawności warsztatowej Haliny Markowskiej Budniak. Zachęcam Państwa do lektury tej dojrzałej i zachwycającej poezji.
Adolf Krzemiński -- 2024
Zdjęcia z wydarzenia znajdują się na naszym profilu na FACEBOOKU (wystarczy kliknąć w poniższy baner) 
Relacja z wydarzenia znajduje się na kanale YouTube (wystarczy kliknąć w linki)